Het gedrag van je kind verandert. Kan je daaruit afleiden dat er een probleem is met alcohol of drugs?
Een vermoeden kan ontstaan wanneer je veranderingen opmerkt in het gedrag, de gemoedstoestand of het uiterlijk van je kind.
Deze signalen kunnen ook andere oorzaken dan druggebruik hebben. Eén signaal zegt op zich niet veel. Los van typische puberperikelen, kunnen opmerkelijke veranderingen in het gedrag van je kind wel een teken aan de wand zijn. Ze kunnen duiden op allerlei mogelijke problemen, waaronder druggebruik.
Los van wat er aan de hand is, je ongerustheid is altijd een gesprek waard.
Heb je vermoedens dat je kind achter je rug alcohol drinkt of experimenteert met illegale drugs? Ga dan niet meteen de hele kamer doorsnuffelen of via allerlei omwegen op zoek naar bijkomende ‘bewijzen’.
Zo een eerste reactie is begrijpelijk, maar helpt je meestal niet verder. Door in een detectiverol te kruipen, riskeer je dat je kind het vertrouwen in jou verliest.
Laat het niet tot kat-en-muisspelletjes komen. Je confronteert je kind beter rechtstreeks met je vermoedens. Spreek hem of haar zo concreet mogelijk aan. Vroeg of laat moet er toch gepraat worden.
Een urinetest kan een aantrekkelijk idee lijken om cannabisgebruik op te sporen. Zo hoop je zwart-op-wit te vernemen of je kind cannabis gebruikt. Toch hebben dergelijke tests ook heel wat beperkingen.
Een positief resultaat toont namelijk alleen dat je kind gebruikt heeft, maar niet hoeveel of waarom. En wat als het resultaat negatief is en er toch nog signalen zijn? Zijn alle zorgen dan van de baan? Bovendien kan je kind een urinetest opleggen een vertrouwensbreuk betekenen tussen jou en je kind.
Je kind opvoeden over alcohol, cannabis en drugs, begint met er samen over te praten. Maar hoe begin je aan zo’n gesprek?
Hoe ga je zelf om met alcohol en andere drugs? En hoe wil je dat je kind reageert wanneer het ermee in aanraking komt?
Hoe ga je als ouder om met een zoon of dochter die experimenteert met alcohol of drugs?
