Internet en (online) games maken deel uit van de leefwereld van elk kind. Toch ben je misschien bezorgd of heb je vragen bij dat gamen? Wanneer zit een kind te veel achter een beeldscherm? Welke richtlijnen bestaan er hierover? Hoe zorg je ervoor dat gamen geen probleem wordt?

Als je kind een nieuwe game krijgt, is de kans groot dat hij of zij daar dagelijks wil mee spelen. Dit hoeft geen reden te zijn tot paniek. Maar na het eerste enthousiasme moet de game een plaats krijgen naast tal van andere vrijetijdsactiviteiten zoals contact met leeftijdsgenoten, hobby's en sport.

Het is belangrijk om een gezond evenwicht te hebben tussen internet, games en alle andere manieren van ontspanning. Dit begint al in de peutertijd.

Hoe vaak en wanneer

Een driejarige laat je best niet langer dan 5 minuten per keer spelen. Een kleuter (4 tot 6 jaar) niet langer dan 10 minuten per keer.

Ook bij oudere kinderen en pubers blijft het belangrijk de tijd te begrenzen. Spreek een dagelijkse tijdslimiet af. Hou daarbij rekening met de tijd die het kind of de jongere naast gamen achter een beeldscherm doorbrengt (internet, huiswerk op pc, tv,…).

Probeer te zorgen voor evenwicht met niet-beeldschermgebonden activiteiten (offline contacten, sport, hobby's,…).

Bepaal ook de momenten wanneer er gespeeld mag worden, bijvoorbeeld pas nadat het huiswerk af is, niet vlak voor het slapengaan,…

Interesse in wat ze spelen

Gamen is niet per se een slechte zaak. Het kan leerrijk zijn. Kinderen kunnen er ook vaardigheden mee aanscherpen. Erg jonge kinderen genieten er vooral van om samen met hun ouders te spelen. Zo maak je ruimte voor interactie (vragen stellen, aanmoedigen, helpen bij het spel) en kan ook de link gelegd worden met het echte leven (wanneer was jij blij, verdrietig, welk diertje zie jij graag).

Ook bij oudere kinderen en pubers is het belangrijk om interesse te tonen. Hoe gaat het spel in zijn werk? Wat is er zo leuk aan? Hoe kun je zien hoeveel levenskracht het personage heeft? Praat over manieren om tijdsbesteding in de gaten te houden om te voorkomen dat gamen ten koste gaat van iets anders.

Welke games

Bespreek welke games er mogen gespeeld worden. Bij het zoeken naar games die geschikt zijn voor een bepaalde leeftijd kan het classificatiesystem PEGI een hulp zijn.

Veel games hebben is niet beter. Beperk de keuze.

Sommige aspecten aan bepaalde games zorgen makkelijker voor overmatig gamen. Dat is o.a. het geval bij games met de volgende kenmerken:

  • de verbondenheid met andere gamers in een online game
  • de eindeloosheid van bepaalde games
  • het feit dat de gamer een eigen identiteit kan kiezen

Maar ook de persoonlijke gevoeligheden van je kind kunnen een rol spelen, zoals de nood aan snelle kicks, neiging tot uitstellen, moeite hebben met sociale situaties,…

Een oogje in het zeil

Hou computer en spelconsole in de huiskamer. Zo kan je ongedwongen toezicht houden op het gamegedrag van je kind. Ook andere toestellen zoals draagbare spelcomputers, smartphone en tablets kunnen een vast plaatsje krijgen in de woonkamer.

Tijd voor wat anders

Help je kind met het indelen van zijn/haar tijd. Leer hem of haar dat gamen daarin een gezonde plaats kan krijgen. Je kind kan zichzelf bijvoorbeeld belonen met iets leuks (zoals een game) als het schoolwerk gedaan is.

Stimuleer je kind om plannen te maken met (real life) vrienden, laat vrienden uitnodigen (om ook andere activiteiten samen te doen dan gamen) en betrek kinderen zoveel mogelijk in leuke dingen of huishoudelijke activiteiten die je samen kan doen.

Bezorgd?

Heb je het gevoel dat het gamen mogelijk toch uit de hand loopt? Op onze site bieden we gamers een zelftest die meteen een kort advies geeft. Er is een versie voor meerderjarigen en één voor minderjarigen.

Heb je de indruk dat je kind het alleen niet meer kan oplossen en dat externe hulp nodig is, bekijk dan enkele adressen waar je terecht kan om minder te gamen.

Game(L)over

Deze website geeft je zicht op de zaken die jij als ouder kan doen.

Bezorgd om iemand?

Alcohol, drugs en opvoeden

Hier vind je advies over opvoeden rond alcohol en andere drugs. Deze adviezen zijn ook van toepassing op gamen.

Filmpje: Communicatie

Moeder weet dat haar zoon niet onmiddellijk kan stoppen met gamen om aan tafel te komen. Daarom verwittigt ze hem een halfuurtje op voorhand. Tijdens het eten toont ze interesse in de game. Ze doet duidelijk moeite om het gesprek positief te houden.

Filmpje: Grenzen stellen

Herkenbaar? Soms begeven je zenuwen het gewoon. In haar kwaadheid zet moeder het spel plots uit. Een logische reactie, en Sam mag ook wel merken dat hij zijn moeder op stang jaagt. Maar Sam kan er niet mee lachen en wordt zelf heel boos. Deze situatie is geen goede start voor een open gesprek. Het is ook geen oplossing, want zal Sam volgende keer beter luisteren? Dat is helemaal niet zeker…

Filmpje: Monitoring

Heel wat gemiste kansen in dit filmpje. Sam komt niet aan tafel, maar moeder dringt niet aan. Ze weet niet juist welke game Sam speelt. Sam verbetert haar, maar ze gaat er niet op in. Doordat ze er zo weinig over weet, merkt ze ook niet dat Sam liegt dat het spel lang zal duren. Moeder vindt games maar onzin. Sam is heel blij met zijn overwinning, maar in plaats van ernaar te vragen, zegt ze: ‘Terug naar de echte wereld’. Dit was net een goede aanleiding geweest om even te praten over de game. Moeder probeert wel een grens te stellen: ‘Ik wil dat je in het vervolg direct aan tafel komt.’ Maar Sam denkt nog te veel aan zijn spel, en de boodschap komt niet aan.