Vaak is het een samenspel van veranderingen in gedrag, gemoedstoestand en uiterlijk van je kind die je op een bepaald moment doen denken in de richting van druggebruik.
Ouders die achteraf terugblikken, nemen het zichzelf vaak kwalijk dat ze het gebruik niet eerder opgemerkt hebben. Ze snappen niet hoe ze destijds naast die signalen hebben kunnen kijken. Toch is dit begrijpelijk, zeker als je voordien nog geen ervaring of kennis had over dit soort situaties.
Op zoek naar bewijzen?
Heb je vermoedens dat je kind alcohol drinkt of experimenteert met illegale drugs? Ga dan niet meteen de hele kamer doorsnuffelen of via allerlei omwegen op zoek naar ‘bewijzen’. Zo een eerste reactie is begrijpelijk, maar helpt je meestal niet veel verder.
Het is begrijpelijk dat je vertrouwen een knauw krijgt. Maar door in een detectiverol te kruipen, riskeer je dat je kind het vertrouwen in jou verliest en dat praten alsmaar moeilijker wordt. Laat het dus niet tot kat-en-muisspelletjes komen.
