'Bananen bevatten een stof die roesopwekkend werkt. Als je bananenschillen droogt en rookt als een jointje kan je daar high van worden.' Zulke uitspraken hoor je wel eens vertellen of kom je zo nu en dan tegen op het internet. Maar daar klopt niets van. Stuk voor stuk zijn het 'hoaxes', 'urban legends', stadsmythes of hoe je het ook wil noemen.
Dat je van gedroogde bananenschil high of stoned kan worden, is een verhaal dat al bijna vijftig jaar de ronde doet. Het werd verzonnen aan het eind van de jaren zestig en raakte verspreid omdat de Amerikaanse auteur William Powell het voor waar aannam en het in 1971 in zijn boek 'The Anarchist Cookbook' vermeldde. Sindsdien is het zijn eigen leven gaan leiden.
Volgens het verhaal zouden bananen een stof bevatten die bananadine heet. Die zou vrijkomen en een roes opwekken als men gedroogde bananenschillen rookt. De stof bestaat echter niet en van bananenschillen roken kan je dus niet in een roes geraken. Ook al lees je soms verhalen van mensen die beweren dat ze er wel high van worden. In werkelijkheid gaat het om een placebo-effect.
Hoor je verhalen van jongeren die experimenteren met het drogen en roken van bananenschillen, dan mag je er gerust op zijn dat ze niet onder invloed raken. Het kan er wel op wijzen dat ze druggebruik willen imiteren. Of dat ze zich aangetrokken voelen tot het gebruik van drugs. Dat maakt het de moeite waard om erover in gesprek te gaan. Roken op zich is en blijft tenslotte ongezond.
Drank, drugs of pillen op het werk? Goed gek
Affiche die sensibiliseert over de risico's van middelengebruik op het werk.