Praten is de eerste stap. Spreek je vriend aan op zijn druggebruik. En ja, het kan best lastig zijn om met je vriend over alcohol of andere drugs te praten. Zeker wanneer die alles ontkent, het onderwerp afwimpelt of kwaad wordt. Met ruzie schiet je niks op. Maar zonder praten lukt het zeker niet.
Als je bezorgd bent om een vriend of vriendin, dan heeft het geen zin om met je gevoelens en je vragen te blijven rondlopen. Je kan je op je eentje suf piekeren, maar daarmee help je jezelf en je vriend(in) niet vooruit. Als je vriend(in) met jou over de situatie kan praten, dan is dat al een hele stap. Alleen is dat niet zo eenvoudig.
- Hoe geef je aan dat je openstaat voor een gesprek? En liefst zonder dat je vriend(in) alles ontkent, het onderwerp afwimpelt of kwaad wordt?
- Als het eenmaal lukt om erover te praten, wat zeg je dan?
Mijn vrienden en ik, we vormen al een paar jaar een vast groepje. Er wordt al eens een joint gerookt, dat is al lang zo. Maar nu kwam Glenn met een heel verhaal over cocaïne...
