In de nood kent men zijn vrienden, hoor je wel eens zeggen. En terecht, ten slotte heb je met vrienden een heel andere band dan met pakweg je eigen gezinsleden. Als je elkaar al lang kent, is de stap vaak kleiner om een vriend(in) in vertrouwen te nemen.

Dat maakt dat het kan gebeuren dat een vriend(in) je in vertrouwen neemt over zijn of haar gebruik van met drank, drugs, pillen of gokken. Of de problemen die hij of zij daardoor ervaart. Hoe ga je daarmee om? En wat moet je daar mee aanvangen?
Waarom ik?
Het kan overdonderen als een vriend(in) je in vertrouwen neemt. Zeker wanneer je niet vermoedde dat er iets fout zat. Als een vriend(in) jou in vertrouwen neemt, heeft dat van zijn kant waarschijnlijk heel wat wikken en wegen vooraf gevergd. Wie drugs gebruikt, met alcohol in de problemen komt of te veel gokt of gamet, doet immers hard zijn best om dat verborgen te houden voor zijn directe omgeving.
Maar een hele tijd ontkennen, minimaliseren of liegen en zorgen dat je niet door de mand valt, gaat op den duur zwaar wegen. Zo kan de behoefte ontstaan om alles op te biechten. Tegenover een vriend(in) voelt dat comfortabeler dan tegenover je eigen lief, partner of ouders. Voor het eerste met iemand praten over je gebruik of problemen, kan een belangrijke eerste stap zijn naar verandering.
Een unieke positie
Als vriend(in) neem je een aparte plaats in: je wordt sneller dan andere naasten in vertrouwen genomen. Dat maakt dat jij een belangrijke rol kan spelen om je vriend(in) verder te helpen. Houd dus in je achterhoofd dat jij misschien meer kan bereiken dan eender wie. Maar laat je door die gedachte ook niet overrompelen. Het is niet aan jou om de problemen van je vriend(in) op te lossen.
Probeer na te gaan waarom je vriend(in) net jou in vertrouwen neemt. Wees daar niet te naïef in. Doet hij of zij het om het eigen geweten te sussen? Om van de stress af te zijn, na een hele tijd lang tegen iedereen gelogen en ontkend te hebben? Of wil je vriend(in) oprecht open kaart spelen? Probeert hij of zij misschien een hint te geven om verder in te gaan op de problemen? Want dan kan je het als een eerste stap tot verandering zien…
Horen, zien en zwijgen?
Het kan ook op jou gaan wegen: jij weet iets dat best wel redenen tot bezorgdheid geeft en waar misschien niemand anders van op de hoogte is. Vermoedelijk wil je vriend(in) dat je zijn ontboezemingen voor jezelf houdt. Maar lukt dat wel?
De kans bestaat dat er allerlei vragen opduiken. Moet je het toch maar aan zijn of haar lief, partner, ouders, broer of zus vertellen? Lukt het om dit echt voor jou te houden of wil je er toch met je eigen partner of met andere vrienden over praten? En als je echt onrustwekkende feiten toevertrouwd krijgt, moet er dan niet snel ingegrepen worden? Moet je zomaar toezien hoe het misschien van kwaad naar erger gaat?
Als je dit soort vragen voelt opborrelen, is het belangrijk dat je daar niet alleen blijft mee zitten. Je wil het vertrouwen dat je vriend(in) in jou stelt niet schenden. Maar het kan niet de bedoeling zijn dat jij gebukt gaat onder de kopzorgen door het gebruik of de problemen van je vriend(in).
In bepaalde situaties kan je ook het gevoel krijgen dat je vriend(in) jou bij wijze van spreken mee in het bad wil trekken. Voel je je onder druk gezet om mee te gebruiken? Probeer je daar niet door te laten meeslepen. Jij maakt je eigen keuzes.
Of je nu een vermoeden van gebruik hebt, of door je vriend(in) in vertrouwen genomen werd, vermoedelijk heb je redenen genoeg om een gesprek met hem of haar aan te knopen.